Oliebollenactie
Bestel de lekkere oliebollen van bakkerij Haafs t/m 27 december via onze website www.vvvtynaarlo.nl of telefonisch. We bezorgen ze oudejaarsdag bij u thuis in Tynaarlo!
BESTUURSLEDEN GEZOCHT
Sinds enkele jaren heeft het dorp Tynaarlo een multifunctionele accommodatie, dat is gebouwd op het sportterrein van SVT. Dit gebouw genaamd De Spil is door heel veel vrijwilligers uit het dorp gerealiseerd.
De eigendom van de accommodatie is in handen van een aparte stichting genaamd: Stichting Sport en Welzijn Dorp Tynaarlo (SSWDT). De Spil wordt voor een groot deel gebruikt door de afdeling voetbal van SVT. Daarnaast heeft De Spil een dorpshuisfunctie. Ook andere verenigingen uit het dorp kunnen daarom gebruik maken van de accommodatie. Er worden veel vergaderingen gehouden. Ook bijeenkomsten, recepties en ook andere dorpshuis gerelateerde activiteiten zoals cursussen, kunnen in De Spil worden georganiseerd. Ook kleinere feestjes/verjaardagen kunnen worden gehouden in De Spil
Het bestuur van de stichting bestaat momenteel uit 4 personen. Daarnaast is er een beheerder die de dagelijkse gang van zaken regelt, zoals de reservering van de diverse ruimten, de bestellingen van de voorraad en de schoonmaak. De reguliere vergaderingen vinden 10x per jaar plaats. Daarnaast is het een enkele keer noodzakelijk om een extra vergadering in te plannen,
Onze voorzitter Arie Dallinga heeft aangegeven te stoppen met zijn werkzaamheden. Eerder trad een ander bestuurslid al af, waarvoor we tot nu toe nog geen vervanger hebben kunnen vinden.
Het bestuur bestaat momenteel uit Arie Dallinga, Erik Pronk, Tim Aardse en Ellen Westerbeek.
Wij zijn daarom dringend op zoek naar enkele bestuursleden ter versterking van ons bestuur, specifiek gaat het dan om een nieuwe voorzitter en een penningmeester.
Volgens de statuten is het gewenst, dat één kandidaat zich laat vertegenwoordigen namens de sportvereniging Tynaarlo en de ander namens de Vereniging Dorpsbelangen Tynaarlo.
Naast de gebruikelijke werkzaamheden van een voorzitter, zijn wij op zoek naar iemand die goed kan communiceren met de diverse verschillende gebruikers van De Spil, de besturen van de diverse verenigingen, die gebruik maken van de accommodatie en ook met de diverse instanties waar wij mee te maken hebben, zoals de gemeente Tynaarlo en de provincie Drenthe. Een breed netwerk hebben is daarom een pro.
De Spil is een btw plichtige organisatie. De accommodatie wordt verhuurd en er is een sprake van een semi-horeca gelegenheid, waarvoor een alcohol vergunning is afgegeven.
Er spelen daarom diverse financiële aspecten bij het penningmeesterschap. Wij zijn dan ook op zoek naar iemand die bekend is met deze materie. Kennis van boekhouding en financiële verslaglegging is essentieel.
Voor beide functies zoeken wij iemand die zich wil inzetten voor het beleid en doel van SSWDT (zorgdragen voor het voortbestaan van de accommodatie waar sociale activiteiten van het dorp en zijn bewoners kunnen plaatsvinden). Het zijn uitdagende functies, waarmee je een grote bijdrage kunt leveren aan de voorzieningen en daarmee de leefbaarheid van ons dorp Tynaarlo.
Wij hebben voor beide functies een profielschets opgesteld. Ben je geïnteresseerd of wil je één of beide profielschetsen ontvangen? Stuur een mail naar: info@sportwelzijntynaarlo.nl.
Namens SSWDT
Ellen Westerbeek
lezing over landgoed “Bosch en Vaart”
Historische Vereniging Tynaaarlo opent het seizoen met lezing over landgoed “Bosch en Vaart” (schoonheid aan het water).
Door omstandigheden was de eerste bijeenkomst van Historische Vereniging Tynaarlo op 4 oktober in de M.F.A “de Spil” in Tynaarlo.
De opkomst was goed en de voorzitter Fenno Scheeringa heette iedereen van harte welkom op deze 1e avond in de coronaperiode. Later op de avond hebben we met zijn allen het glas geheven omdat we nu toch weer gezellig bij elkaar konden zitten.
De lezing werd gehouden door dhr. Kees Andriesse, die boeiend, kundig en soms met wat humor alles wist te vertellen over het landgoed “Bosch en Vaart”, gelegen aan het Noord-Willemskanaal.
Hij werd bijgestaan door de huidige bewoners Pieter en Greet Battjes, die hem aanvulden.
Henk van der Mast verzorgde de powerpoint en had ook de lezing in elkaar gezet. Verder kwam de trouwste vrijwilliger Doeke Schrage nog even aan het woord.
Het landgoed is gebouwd in 1881 door Hermannes Inden, een bonthandelaar uit Groningen. Het huis heette toen Villa Anna vernoemd naar zijn dochter en het is gebouwd voor 13.000 gulden.
Door de jaren heen zijn er veel bewoners geweest. Een van de bekendste families was de fam. Stavast. In W.O.II doken de zonen Hendrik en Pieter Stavast onder in de villa. Eind 1944 werden ze verraden en vluchtten naar Den Haag. Daar zijn ze alsnog door een stom toeval opgepakt en afgevoerd naar het Oranjehotel in Scheveningen. Nadat er een trein werd beschoten waarin Duitsers zaten, moesten er 10 mensen gefusilleerd worden. Het noodlot wilde dat ze 8 mensen hadden, dus 2 tekort. Toen hebben ze de broers Stavast erbij gezet. Na de oorlog is Prins Bernhard nog op de thee geweest bij de fam. Stavast op het landgoed. Hier zijn veel foto,s van gemaakt.
Die foto,s hebben de huidige bewoner Pieter Battjes geholpen bij de restauratiewerkzaamheden.
Want door de jaren heen was het landgoed erg in verval geraakt. En toen Pieter Battjes in 1984 het landgoed kocht, was het een bouwval met een verwilderde tuin. De eerste jaren vooral was het afzien. Het huis was niet warm te krijgen. In 1992 kwam ook zijn zus Greet erbij. Zij kocht het koetshuis. Vanaf 1994 is het een rijksmonument.
Pieter was vastbesloten om het landgoed in ere te herstellen. Het was immers een historische plek.
Het is hem en zijn medewerkers gelukt om het landgoed te herstellen in zijn volle glorie.
Uit voorzorg dat, nadat de huidige bewoners zijn omgevallen, het landgoed weer in verval raakt, werd in 2013 gestart met onderbrengen van het landgoed in een stichting. Dat “omvallen” van de bewoners was trouwens een uitdrukking van dhr. Andriesse zelf. Als dat ooit gebeurt, hebben Pieter, Greet en Kees hun eigen grafeiland, waar ze begraven mogen worden.
Tegenwoordig wordt er samengewerkt met Het Drentsche Landschap, Mileufederatie Drenthe, IVN en wordt er van alles georganiseerd. Open monumentendagen, kinderactiviteiten, manifestaties, concerten enz.
De tuin en het park worden bij gehouden door vrijwilligers 2 ochtenden in de week.
Het is nooit klaar en er staan nog genoeg nieuwe dingen op stapel.
Het was een super interessante lezing en een mooi begin van ons HVT seizoen.
Wie nog veel meer weten, kan dit in het boek “Bosch en Vaart-schoonheid aan het water” lezen
Henk Nijkeuter over sagen en legenden.
Op 26 november j.l. hield dhr. Henk Nijkeuter een boeiende lezing over sagen en legenden.
De zaal was goed gevuld met leden en belangstellenden, die geboeid naar de prachtige, soms wat wrede volksvertellingen luisterden.
Het verschil tussen volksoverleveringen werd ons duidelijk.
Een volksverhaal is een bedacht, fictief verhaal; een legende is een verhaal over een heilige
en een legende is waargebeurd, maar de historische kern is vaak onduidelijk.
Een voorbeeld van een legende is het verhaal van de beuze jaeger, waarin Sint Nicolaas voorkomt. Het is een prachtige legende, die ook in het nieuwe boek staat “Zul oes Sunterklaos wel kommen?”
geschreven door Henk Nijkeuter en Abel Darwinkel. Ook achter het schoen zetten en een netje met chocolademunten in de sinterklaastijd zitten prachtige verhalen.
Een heel bekende sage is die van Ellert en Brammert. Hiervan zijn nogal veel verschillende versies.
De eerste keer duikt dit verhaal op in de “Annales Drenthe”en is geschreven door drs. Picardt.
Heksen , witte wieven, spinwievies, de lebbestaok, de juffer van Dwingeloo, enz. zijn onderwerpen voor prachtige verhalen. Ze werden vroeger verteld bij het haardvuur of door de schepers (herders) doorverteld. Spannende verhalen, die soms wreed, soms ontroerend zijn.
We hadden nog wel veel meer willen horen, maar aan alles komt een eind. Ook aan deze boeiende avond. Dhr. Nijkeuter werd hartelijk bedankt door de voorzitter en er werd hem nog een heerlijke banketletter aangeboden. Geheel in stijl van zijn nieuwste boek.
HVT doet goede zaken bij Rabo ClubSupport.
De Historische Vereniging Tinaarlo kan van de Rabobank een bedrag tegemoet zien van bijna zeshonderd euro. Het aantal stemmen leverde een score op van 498,00 euro en de bank deed er voor iedere vereniging/stichting nog eens honderd euro bij.
De HVT is hier erg mee in zijn nopjes en wil iedereen bedanken die op onze vereniging gestemd heeft. Klasse en nogmaals dank.
29/10 IJsbaan en Bewonerspark
Beste mensen,
Aanstaande zaterdag 26/10 beginnen we smorgen om 08.30 met de jaarlijkse onderhoudswerkzaamheden rondom de ijsbaan. (snoeien, maaien, etc) Daarnaast is vanuit dorpsbelangen/ijsvereniging een groep al tijdje bezig om het terrein aan de oost zijde (bewonerspark) in te richten zodat het een beter aanzien heeft. Vanuit NS en gemeente hebben geld beschikbaar gekregen om deze verbeteringen door te voeren. Hier hangt nog wel een verplichting aan vast dat we aantal bomen dat gestorven is in de eerste periode alsnog hergeplant wordt, wij willen hiervoor dan ook deze dag gebruiken om deze aanplant uit te voeren.
Ook willen we het terrein ook onderhouden op die dag (opschonen, maaien en verrder verbeteren van de water afvoer) Bij deze de uitnodiging aan een ieder die een handje kan helpen, want vele handen maken licht werk? En als er meer mensen meedoen zijn we ook eerder gereed en kan iedereen ook nog van zijn/ haar weekend genieten.Wil je mee doen stuur dan een appje naar 06-53470328 (voegen we je toe aan de appgroep) of stuur een email aan tynaarlodorpsbelangen@gmail.com
namens de IJsvereniging en Dorpsbelangen alvast bedankt voor uw opgave.
Tweiduuster Brinkfestival in Vries.
Aankomend najaar op 21 september staat er een nieuw festival in Vries gepland. Het Tweiduuster Brinkfestival Vries. Tweiduuster is moment wanneer de dag langzaam in de avond over gaat. Het is de aarzeling tussen het licht en het donker. Ongrijpbaar op welk moment dat nu precies is wordt het wel gezien als het mysterieuze uur wanneer de scheidslijn tussen heden en verleden zeer dun is. En precies op dat uur beginnen er zachtjes muzikanten te spelen onder de toren van de Bonifatiuskerk. Het vormt deze avond samen met de toren van de kerk die al honderden jaren de levens van onze voorouders volgt het middelpunt van de schemerzone tussen het heden en verleden waar oude verhalen worden gefluisterd en nieuwe worden geschreven. We vieren het leven met oude en nieuwe muziek over het leven en het leven dat geweest is. Een concert voor en door iedereen van klassiek tot pop, van Nederlandstalig tot muziek in streektaal alles komt voorbij. Om het plaatje van het Tweiduuster compleet te maken zal de toren van de Bonifatiuskerk prachtig verlicht zijn samen met de omringende bomen op de Brink. Het festival start vanaf 19 00 uur en zal tot middernacht duren en is voor iedereen vrij toegankelijk . Meer informatie is te vinden op www.tweiduusterbrinkfestival.nl
De luchtoorlog Boven Tynaarlo
De markante geschiedenis van William H.Wood en de luchtoorlog boven Drenthe.
Afgelopen donderdag 2 mei ’19 hield de Historische Vereniging Tinaarlo haar laatste avondbijeenkomst van dit seizoen in Café Centraal in Tynaarlo.
Onze eigen secretaris Willem van der Meij hield een boeiende lezing over William H. Wood, een Amerikaan, die bij Tynaarlo met zijn P-47 Thunderbolt naar beneden stortte en zichzelf wist te redden met behulp van een parachute.
Er waren 3 soorten gevechten door de luchtmacht:
_Oorlog in de lucht ( tussen 2 vliegtuigen).
_ Oorlog uit de lucht ( bommenwerpers en parachutisten)
_ Oorlog tegen de lucht ( vanaf de grond de vliegtuigen beschieten).
In de eerste 2 was Nederland niet erg sterk, maar het had wel een goede luchtverdediging.
Tussen 10 en 17 mei 1940 verloren de Duitsers maar liefst 543 gevechtsvliegtuigen boven Nederland. Waarvan maar één bij toeval boven Drenthe in de buurt van Barger Compascum.
Eerst was alleen Engeland in oorlog met Duitsland. Maar na Pearl Harbour verklaarde ook Amerika de oorlog aan Duitsland en Japan. De Engelsen vlogen s ‘nachts en de Amerikanen overdag met de bommenwerpers. Ze kwamen over Drenthe en boven Tynaarlo lag net een knooppunt van routes van Engeland naar Duitsland. Vliegveld Eelde werd gebruikt voor Duitse nachtjagers.
Dus boven de Marke van Tynaarlo gebeurde het volgende tijdens de W.O.II:
_ Er kwamen heel veel bommenwerpers en jagers over vliegen.
_ Er vielen enkele bommen in de buurt: 3 op de Westeres ( ten westen van het voetbalveld) en 9 links en rechts van de Eisenbroeken.
_ Er is één vliegtuig neergestort. Eigenlijk bij Yde de Punt, dus net buiten de Marke van Tynaarlo.
_ Er is één piloot met parachute geland.
Dit was de Amerikaan William H. Wood, geboren in Marshall (Texas).Hij kwam in 1940 bij de USAAF om een training vliegen op een P-47 Thunderbolt te volgen. In 1944 kwam hij in Engeland terecht op een vliegveld in East Aglia.
Op 7 mei 1940 gingen 5 jagers op weg naar Berlijn. Één van hen was William H. Wood.
Ze hadden de opdracht om bommenwerpers te escorteren, die terugkwamen uit Duitsland.
Het vliegtuig van William H. Wood werd geraakt bij Hannover en waarschijnlijk nog eens bij Bremen in de buurt. Daardoor crashte zijn vliegtuig om 13.30 uur boven Tynaarlo, waar het terechtkwam vlakbij het Westerdiep bij Yde de Punt.
De piloot sprong uit het vliegtuig en redde zich d.m.v. zijn parachute. Hij kwam terecht bij het Veenmeer en werd al snel gevangen genomen door een landwachter. Die droeg hem over aan de Duitsers en hij werd krijgsgevangene. Hij kwam in juli 1944 in het Duitse kamp Stalag Luft III terecht. Het werd erg zwaar bewaakt na de spectaculaire ontsnapping van 76 gevangenen in maart 1944, die werd verfilmd in de film “The great escape”. Maar 3 mannen hebben dit overleefd.
Wood bleef tot januari 1945 in dit kamp en moest nog lopend naar 2 andere kampen, tot hij op 29 april werd bevrijd in een kamp bij München.
In de zomer van ’45 werd hij gerepatrieerd en keerde terug naar Texas, waar hij Petroleum Engineering studeerde.
In 1986 is hij terug geweest in Drenthe. Hij heeft de plekken bekeken, waar het vliegtuig naar beneden kwam en waar hij zelf terechtkwam met zijn parachute. Er was niets meer te zien.
Een handelaar heeft grote delen van het neergestorte vliegtuig meegenomen en verkocht.
Later in 1991 heeft Staatsbosbeheer nog een krukas gevonden, toen ze op die plek een dobbe wilden graven. Deze krukas is naar William H. Wood in Amerika gestuurd, waarna hij nog een bedankbrief heeft gestuurd. Op 31 okt. 2015 is William H. Wood op 93-jarige leeftijd overleden. Het was een erg boeiende lezing voor een goedgevulde zaal. Willem werd bedankt met een gevulde mand met lekkers en een mooie bos bloemen.
Joodse vondst op landgoed “Adderhorst” in Tynaarlo
Afgelopen dinsdag 6 november ’18 hebben Egbert Veldhuizen, Annemarie IJsendoorn en Geert Hovingh een lezing verzorgd voor de “Historische Vereniging Tinaarlo”.
Egbert van Veldhuizen:
De grootvader van Egbert, Adriaan van Veldhuizen kocht de Adderhorst en zette daar in 1927 een klein houten huisje op. De moeder van Egbert heeft het huisje in 1968 gemoderniseerd. En door gelukkige omstandigheden ( het huisje werd Egbert en Annemarie gegund door de broers en zussen van Egbert) kwamen Egbert en Annemarie er in 2005 permanent te wonen na het emeritaat van Egbert. Ook nu moest het huisje gerenoveerd worden om er comfortabel te kunnen wonen.
In augustus werd er begonnen en op de 3e dag kwam één van de bouwvakkers naar Egbert toe en vroeg of dat zijn moeder was op de foto. “Zal wel”, maar toen hij beter keek, zag hij , dat de vrouw op de foto een jodenster droeg. Dus het kon zijn moeder niet zijn. Ze vonden meer foto ‘s, documenten en brieven, die waren verborgen in het zoldertje van het stilletje(w.c.). Nu begon de zoektocht naar de familie, die bij deze foto’s etc. hoorde. Met behulp van de website van Yad Vashem kwamen ze uit bij Stella van Dam. Zij is de vrouw van de foto met haar 2 zoontjes Lex en Franklin.
Zij was blij verrast en wilde graag naar de Adderhorst komen met haar zoon Lex Kater om alles te bekijken. Het werd een feest van herkenning. De hele familie heeft de oorlog overleefd, behalve Stella’s broer George. Bij het lezen van zijn afscheidsbrief, geschreven in kamp Westerbork, krijgt ze het te kwaad. Hij eindigt de brief met : “Houdt moed, wij zullen terugkeren”. Het wordt een emotionele , maar mooie middag. Lex zegt, dat ze hier wat mee moeten doen.
Annemarie IJsendoorn:
Estella van Dam had een onbezorgde jeugd in Groningen. Soms werd ze weleens gepest: “Bente dan judden of geen judden”? Haar ouders zaten in de confectie. Stella trouwt met Henri Kater in 1938 en in de oorlog krijgen ze 3 kinderen: Lex, Franklin en Enny.
Ze overleven de oorlog, maar maken gevaarlijke situaties mee. Ze vluchten naar Rotterdam en verstoppen Lex in een bomkrater.( Een bom valt vast niet 2 keer op dezelfde plek).
In 1943 wordt het te gevaarlijk en het gezin duikt onder. Maar…op verschillende adressen. Dit is voor Lex, die toen 4 jaar oud was, een traumatische ervaring geweest. Na de oorlog zijn Stella en Henri zo van elkaar vervreemd, dat ze gaan scheiden. Triest. Dan heb je de oorlog overleefd en…
Stella is in 2012 overleden. Voor haar broer George is er voor zijn ouderlijk huis een struikelsteen geplaatst. Lex woont in Amsterdam, Franklin is begrafenisondernemer en Enny is verpleegkundige in Israel en heet nu Vered. (Israëlische naam).
Geert Hovingh:
Lex Kater vindt dat er iets met deze vondst moet gebeuren.
Er komt een boek “Over het hoofd gezien ”en dit wordt geschreven door Annemarie en Geert. Na veel werksessies op de Adderhorst en interviews met familieleden is het boek klaar. In mei 2009 wordt het eerste exemplaar aangeboden aan Stella van Dam en wordt de tentoonstelling over deze vondst geopend in de Synagoge van Zuidlaren.
Geert vertelt verder over de joodse bedrijven voor de oorlog, waaronder van Dam Heerenkledingfabriek. In de oorlog werd alles afgenomen door de Duitsers en zo trof men na de oorlog lege fabrieken aan.
Hoe zijn de foto’s en papieren nu in de Adderhorst terechtgekomen? Men weet het niet. De meest logische verklaring is, dat iemand van de fam.Hahn (die in het verzet zaten) de papieren verstopt heeft. Immers, Adriaan van Veldhuizen en Albert Hahn waren bevriend. En Hahn had de sleutel van de achterdeur.
In de pianofabriek van Hahn waren spullen van Joden verborgen en in het woonhuis zaten zelfs onderduikers. Er kwamen huiszoekingen en misschien hebben ze de spullen wel elders verborgen. Zo ook op de Adderhorst.
Egbert van Veldhuizen:
Wat heeft het ons gebracht?
Lex Kater is door alle gesprekken over de oorlog een ander mens geworden.
Vrienden op de tentoonstelling zeiden: ”Wat is er met Lex aan de hand”? Hij is een veel aardiger persoon geworden, die gevoelens toelaat. Lex heeft ook zelf een boekje over de vondst geschreven voor zijn (klein) kinderen : “Het geheim van de Adderhorst”.
Het schrijven van het boek heeft een warme vriendschap tot stand gebracht tussen Egbert, Annemarie en Geert. En ook met de joodse familie is er een band ontstaan. De originele foto van de voorkant van het boek (1e foto die werd gevonden) staat op de schoorsteenmantel. Stella en Lex hebben deze cadeau gegeven aan Egbert en Annemarie.
Ook tijdens de tentoonstelling zijn er leuke contacten ontstaan.
De jodenvervolging in W.O.II komt zo wel dichtbij. Tot in je eigen huis, aldus Egbert.
Het was een zeer boeiende, warme, ontroerende lezing, waar je soms een speld kon horen vallen.
Vincent van Gogh in Drenthe.
Afgelopen donderdag 27 september hebben de leden van de Historische Vereniging Tinaarlo genoten van de lezing “Waarom kwam Vincent van Gogh naar Drenthe?” door mevr. Hannie de Graaf. Zij is al 16 jaar vrijwilligster in het Van Gogh Huis in Nieuw-Amsterdam en weet ongelooflijk veel van deze beroemde schilder.
Hij werd in 1853 geboren in Zundert als zoon van een dominee in een gezin van 6 kinderen, waaronder zijn broer Theo. Deze Theo heeft hem altijd financieel ondersteund en ze hadden een intensieve briefwisseling. Een kleinzoon van deze Theo was de vermoorde Theo van Gogh.
Vincent wilde geen dominee worden, maar wilde het liefst schilderen. Dit was niet zo gemakkelijk, want niemand kocht zijn schilderijen. Hij heeft tijdens zijn leven maar één schilderij verkocht: “De Rode Wijngaard” voor 400 frank. Toch heeft hij 900 schilderijen gemaakt in 10 jaar. Na zijn dood is het meeste werk miljoenen dollars waard. Hoe wrang!
Hij schilderde ook modellen. Ook de prostituee Sien Hoornik, die 2 bastaardkinderen had. Toen Vincent met haar wilde trouwen, staken zijn vader en Theo daar een stokje voor. Op aanraden van zijn vriend Anthon van Rappard
en omdat het leven daar goedkoper zou zijn ,werd Vincent aangeraden om naar Drenthe te gaan.
Op zijn 30eging hij met de trein naar Hoogeveen en verbleef daar 2 weken. Daarna vertrok hij met de trekschuit naar Nieuw-Amsterdam en nam zijn intrek in logement Scholte. Hij had een kamer met balkon en keek uit op de ophaalbrug. Later een beroemd schilderij. Hij maakte 22 schilderwerken en 16 tekeningen. Allemaal over het Drentse boerenleven, landschap en mensen in de turf. Maar het geld raakte weer op en hij moest noodgedwongen terug naar Nuenen. Hij was 3maanden in Drenthe geweest.( sept.-dec. 1883).Hij had gelukkig al zijn Drentse werken in kokers opgestuurd naar zijn broer Theo,
want na zijn vertrek hebben ze alles in de kachel verbrand.
Het verblijf was van korte duur, maar is een belangrijke periode geweest voor zijn ontwikkeling.
Later is hij nog geïnspireerd door de impressionisten: De Baders van Seurat (pointillisme) en zelfportret en landschappen met streepjes( Monet).
De bekende zonnebloemen heeft hij in Arles geschilderd, waar hij verbleef in het gele huis. Zijn vriend Paul Gaugin voegde zich bij hem en samen genoten ze van een nogal wild kunstenaarsleven. Toch was Vincent niet gelukkig. Het vertrek van Gaugin maakte Vincent radeloos en hij kwam terecht in een psychiatrische inrichting in Saint-Remy. Het verhaal van het afgesneden oor blijft een beetje een raadsel. Mevr. De Graaf denkt, dat hij het heeft gedaan voor zijn vriendin Rachelle. In die tijd sneden de stierenvechters in de arena van Arles een oor van de stier af en gaven die aan een mooi meisje.
Het beroemde schilderij “Het kraaienveld” is het veld, waar Vincent vermoedelijk zichzelf heeft doodgeschoten. Hij is maar 37 jaar oud geworden.
Het logement Scholte en uitzicht op de ophaalbrug in Nieuw-Amsterdam.
”De Rode Wijngaard” Het enige schilderij, wat Vincent tijdens zijn leven heeft verkocht voor 400 frank.
”De turfboot” geschilderd in Drenthe en nu te zien in het Drents museum.